Punjabi Essay, Paragraph on "Autobiography of a Car" "ਇੱਕ ਕਾਰ ਦੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ" for Class 10, 11, 12 of Punjab Board, CBSE Students.

ਇੱਕ ਕਾਰ ਦੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ 
Autobiography of a Car

ਮੈਂ ਟਾਟਾ ਇੰਡੀਕਾ ਕਾਰ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ ਜਨਮ ਪੂਨਾ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫੈਕਟਰੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਈ ਇੰਜੀਨੀਅਰਾਂ ਅਤੇ ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਨੇ ਮਿਲ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਣਾਇਆ। ਮੇਰੇ ਪੁਰਜੇ ਕਈ ਕਾਰਖਾਨੇ ਤੋਂ ਆਏ ਸਨ। ਮੈਂ ਲੋਹੇ, ਸਟੀਲ, ਰਬੜ, ਫਾਈਬਰਗਲਾਸ ਅਤੇ ਕੈਨਵਸ ਦੀ ਬਣੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਪੈਟਰੋਲ 'ਤੇ ਚਲਦੀ ਹਾਂ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਨਿਰਮਾਣ ਪੂਰਾ ਹੋਇਆ, ਮੈਨੂੰ ਬਾਕੀ ਕਾਰਾਂ ਸਮੇਤ ਸ਼ੋਅਰੂਮ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

ਮੈਂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਉਥੇ ਰਹੀ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖਣ ਆਏ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਖਰੀਦਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਕੀਮਤ ਚੁਕਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਆਇਆ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰਾ ਬੌਸ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਅਫ਼ਸਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ। ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਧੋ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਦਫ਼ਤਰ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਉਹ ਵਿਦੇਸ਼ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਵੇਚਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।

ਮੇਰਾ ਨਵਾਂ ਬੌਸ ਇੰਨਾ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਖਤਰਨਾਕ ਡਰਾਈਵਰ ਸੀ। ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਸੜਕ 'ਤੇ ਰਗੜਦੀ ਰਹਿੰਦੀ। ਕਦੇ ਮੇਰਾ ਪੇਂਟ ਉਤਰ ਜਾਂਦਾ, ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਝਰੀਟਾਂ ਪੈ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਮੇਰਾ ਰੰਗ ਵਿਗੜ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਬੁੱਢੀ ਅਤੇ ਬਦਸੂਰਤ ਦਿਖਣ ਲੱਗੀ।

ਮੇਰਾ ਨਵਾਂ ਬੌਸ ਸਿਰਫ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਮੇਰੀ ਦੇਖਭਾਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਪੁਰਜੇ ਅਵਾਜ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਗੱਡੀ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਹਾਦਸਾ ਵਾਪਰ ਗਿਆ। ਮੇਰਾ ਬੌਸ ਗੰਭੀਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਵੀ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟੁੱਟ ਗਈ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਮੁਰੰਮਤ ਦੇ ਯੋਗ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਧੁੱਪ ਅਤੇ ਮੀਂਹ ਵਿੱਚ ਖੜੀ ਹਾਂ।

ਮੈਨੂੰ ਜੰਗਾਲ ਲੱਗ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਉਦਾਸ ਅਤੇ ਬੁੱਢੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਤੁਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਰਹੀ।