ਪਿਕਨਿਕ
Picnic
ਪਿਛਲੇ ਐਤਵਾਰ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਪਿਕਨਿਕ ਲਈ ਬਾਹਰ ਗਏ ਸੀ। ਉਸ ਦਿਨ ਮੌਸਮ ਸਾਫ਼ ਸੀ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਜਾਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸੇਬ, ਸੰਤਰੇ ਅਤੇ ਕੇਲੇ ਵਰਗੇ ਫਲ ਵੀ ਲੈ ਗਏ।
ਕਈ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਕੇ ਸਾਡੀ ਬੱਸ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਕੰਢੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਬੱਸ ਖਚਾਖਚ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਇੰਜ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਹਰ ਕੋਈ ਸਮੁੰਦਰ ਕਿਨਾਰੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਬੱਸ ਤੋਂ ਉਤਰੇ ਤਾਂ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਛੂਹਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਮੁੰਦਰ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਂਤ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਸਾਨੂ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ।
ਅਸੀਂ ਠੰਡੀ ਰੇਤ 'ਤੇ ਲੰਮਾ ਸਮਾਂ ਤੁਰਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਘੋੜ ਸਵਾਰੀ ਲਈ ਚਲੇ ਗਏ। ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ 'ਚ ਕਾਫੀ ਖਤਰਾ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਕੈਮਰਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸਾਡੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਖਿੱਚੀਆਂ।
ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਥੱਕ ਗਏ। ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਭੁੱਖ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇੜਲੀ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਚਾਹ ਲਿਆਏ। ਮਾਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ ਸੈਂਡਵਿਚ ਦਿੱਤੇ। ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਕੁਝ ਗੀਤ ਗਾ ਕੇ ਸੁਣਾਏ। ਉਸਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਬਹੁਤ ਮਿੱਠੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਅਚਾਨਕ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਬੱਦਲ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ। ਬਰਸਾਤ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੇਖ ਕੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਸਾਮਾਨ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਟੈਕਸੀ ਫੜਨ ਚਲੇ ਗਏ।
Read
More - ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ: - Punjabi Essay, Paragraph
on "Punjab Diya Kheda", "ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ
ਖੇਡਾਂ"
ਅਸੀਂ ਮੀਂਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਅਸੀਂ ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਸੀ ਪਰ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਇਹ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਬਿਤਾਇਆ ਦਿਨ ਸੀ।
0 Comments