ਵਰਖ਼ਾ ਦਾ ਯਾਦਗਾਰੀ ਦਿਨ
Varkha Da Yadgar Din
ਜੁਲਾਈ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਸੀ । 22 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਸਿਰ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਚੀਕ ਮੁੜਕਾ ਚੋ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਸੂਰਜ ਪੂਰੇ ਰੋਹ ਨਾਲ ਅੱਗ ਦੀਆਂ ਲਾਟਾਂ ਛੱਡ ਰਿਹਾ ਸੀ | ਸੜਕਾਂ ਵੀ ਅੱਗ ਦੇ ਚਰਿਆਂ ਵਾਂਗ ਲਾਟਾਂ ਛੱਡ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ।
ਅਚਨਚੇਤ ਹਵਾ ਰੁਕਣ ਲੱਗੀ । ਫਿਰ ਹਵਾ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਗਈ । ਛੇਤੀ ਹੀ ਸਾਰਾ ਆਕਾਸ਼ ਬੱਦਲਾਂ ਨਾਲ ਢੱਕ ਗਿਆ | ਵਰਖਾ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਤੱਪਕੇ ਡਿੱਗਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ | ਅਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਬੱਦਲ ਗਰਜ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਬਿਜਲੀ ਚਮਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਵਰਖ਼ਾ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਚਾਲੂ ਹੈ ਗਈ । ਇੰਜ਼ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਬੱਦਲਾਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਹੱਲਾ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇ| ਬੱਚੇ ਨੰਗੇ ਹੋ ਕੇ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਧਰਉਧਰ ਦੌੜ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਹ ਗੀਤ ਗਾ ਰਹੇ ਸਨ -
“ਰੱਬਾ ਰੱਬਾ ਮੀਂਹ ਵਸਾ,
ਸਾਡੀ ਕੋਠੀ ਦਾਣੇ ਪਾ ।”
ਲਗਭਗ ਦੋ ਘੰਟੇ ਤੀਕ ਵਰਖਾ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ । ਸੜਕਾਂ ਅਤੇ ਨਾਲੀਆਂ ਨਹਿਰਾਂ ਹੀ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ । ਬੱਚੇ ਗੋਡੇ-ਗੋਡੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਡੁੱਬਕੀਆਂ ਲਗਾ ਰਹੇ ਸਨ |
ਲਗਭਗ ਇਕ ਘੰਟੇ ਪਿਛੋਂ ਭਾਰੀ ਵਰਖ਼ਾ ਹਲਕੀ ਵਰਖਾ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰ ਗਈ । ਲੋਕ ਛੱਤਰੀਆਂ ਤਾਣ ਕੇ ਅਤੇ ਬਰਸਾਤੀ ਪਹਿਨ ਕੇ ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੇ । ਰੁੱਖਾਂ ਉੱਤੇ ਪੰਛੀ ਚਹਿਚਹਾਣ ਲੱਗੇ । ਬੱਚੇ ਕਾਗਜ਼ ਦੀਆਂ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਬਣਾ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਤਲ ਉੱਪਰ ਤੈਰਾਨ ਲੱਗ ਪਏ ਸਨ ।
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਘੜੀ ਵਿਚ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਦੇ ਹੀ ਵੱਜੇ ਸਨ । ਮੈਂ ਬਰਸਾਤੀ ਪਹਿਨ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਿੱਤਰ ਕਿਸ਼ੋਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ ਜਿਹੜਾ ਸਾਡੇ ਮਕਾਨ ਦੇ ਲਾਗੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ । ਅਸਾਂ ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਪਿਕਨਿਕ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾਇਆ। ਅਸੀਂ ਕੁੱਝ ਫਲ ਅਤੇ ਮਠਿਆਈ ਲੈ ਕੇ ਸਕੂਟਰ ਉਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਕੇ ਨਹਿਰੂ ਗਾਰਡਨ ਵਲ ਪਿਨਿਕ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਤੁਰ ਗਏ ।
ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਸਾਨੂੰ ਮੁੜ ਵਰਖਾ ਨੇ ਘੇਰ ਲਿਆ, ਪਰ ਅਸੀਂ . ਬਰਸਾਤੀਆਂ ਪਹਿਨੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ । ਰਾਹ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਬੜਾ ਅਨੰਦਾਇਕ ਸੀ । ਅਸੀਂ ਨਹਿਰੂ ਗਾਰਡਨ ਜਾ ਕੇ ਬੜਾ ਆਨੰਦ ਮਨਾਇਆ | ਅਸੀਂ ਚਾਹ ਪੀਤੀ ਅਤੇ ਪਕੌੜੇ ਵੀ ਖਾਧੇ । ਵਰਖਾ ਹਾਲੇ ਵੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ । ਲਗਭਗ ਪੰਜ ਵਜੇ ਬੱਦਲ ਉੱਚੇ ਹੋ ਗਏ । ਅਸੀਂ ਨਹਿਰੂ ਗਾਰਡਨ ਦੀ ਕੁੱਝ ਚਿਰ ਸੈਰ ਕੀਤੀ । ਹੁਣ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ । ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਯਾਦਾਂ ਸਮੇਟੀ ਵਾਪਸ ਘਰ ਪਰਤ ਆਏ । ਇਸ ਦਿਨ ਦੀ ਯਾਦ ਹਾਲੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿਚ ਤਾਜ਼ਾ ਹੈ ।
0 Comments